Η Σύσκεψη των Οκιναβέζων Karateka του 1936
H ιστορική σύσκεψη των σπουδαιότερων δασκάλων Karate έγινε στην Νάχα, στην Οκινάβα στις 25 Οκτωβρίου του 1936, στο δημαρχείο της πόλης, με την συνδρομή της εφημερίδας Ryukyu Shinposha. Παρόντες ήταν κάποιοι από τους σπουδαιότερους και πιο φημισμένους δασκάλους της εποχής όπως ο Hanashiro Chomo, ο Kyan Chotoku, ο Motobu Choki, ο Chibana Choshin, ο Kiyoda Juhatsu, ο Miyagi Chojun, και ο Gusukuma Shimpan. Ακόμη επίσημοι καλεσμένοι ήταν ο Sato Koichi, επικεφαλής των εκπαιδευτικών θεμάτων, ο Shimabukuro Zenpatchi, επικεφαλής βιβλιοθηκάριος της επαρχίας της Νάχα, ο Υποδιοικητής του τοπικού στρατοπέδου, Fukushima Kitsuma, ο Kita Ezio, αστυνομικός διευθυντής στο τμήμα της Νάχα, ο Goeku Chosho, αξιωματούχος του Υπουργείου Εσωτερικής Τάξης, ο Furukawa Gisaburo, διευθυντής του συμβουλίου Φυσικής Αγωγής και ο συγγραφέας Andoh Shigeru. Από την εφημερίδα «Ryukyu Shinposha» ήταν παρόντες ο πρόεδρος Ota Chofu (1865-1938), ο αρχισυντάκτης Matayoshi Yasukazu, ο διευθυντής Yamaguchi Zensoku, ο δημοσιογράφος κος Tamaki, και ο Nakasone Genwa, ερευνητής/συγγραφέας για τις πολεμικές τέχνες.
Καθώς μεταφράζονται στα Ελληνικά για πρώτη φορά, τα πρακτικά της σύσκεψης αυτής προσφέρουν στον αναγνώστη ένα πλήθος πληροφοριών μέσα από τα λόγια και τη σοφία αυτών των ανδρών που σχημάτισαν το μοντέρνο Karatedo πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα από την κουβέντα τους μπορούμε να μάθουμε γιατί το “Toudijutsu” μετονομάστηκε σε “Karate” και γιατί οι Οκιναβέζοι αγωνιούσαν για την διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς τους. Τα πρακτικά της συνάντησης δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο βιβλίο “Karatedo Daiho Kan” του Toyama Kanken το 1963 και προσφέρουν στον αναγνώστη πληροφορίες για το ποιες συνθήκες οδήγησαν στην δημιουργία του μοντέρνου Karatedo και ποιες προσπάθειες έγιναν για την ενοποίηση και την προώθησή του.
Η κινητήρια δύναμη πίσω από την οργάνωση αυτής της σύσκεψης ήταν ο Nakasone Genwa, ο οποίος γεννήθηκε στην Οκινάβα και αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Κολλέγιο το 1929. Αφού μετακόμισε στο Τόκιο, ξεκίνησε να ασχολείται με το σοσιαλιστικό κίνημα και να εκδίδει μια πολιτική εφημερίδα. Το 1934 άρχισε να υποστηρίζει και να εκδίδει βιβλία με θέμα το Karate και μετά τον πόλεμο ακολούθησε πολιτική καριέρα. Το 1938 προχώρησε στην έκδοση του σπουδαίου βιβλίου “Karatedo Taikan”, ενώ μαζί με τον ιδρυτή του Shito Ryu, Mabuni Kenwa, έγραψε το βιβλίο “ Kobo Kempo Karate Numon”.
Στη συνάντηση του 1936, ο Genwa (1886-1978) ήταν 50 χρονών. Ο Hanashiro Chomo (1869-1945), ο οποίος ήταν μαθητής του θρυλικού Bushi Matsumura και φημισμένος δάσκαλος ο ίδιος, ήταν 67 ετών. Ο κατά ένα χρόνο νεότερος Kyan Chotoku (1870-1945) ήταν επίσης μαθητής του Matsumura και σπουδαίος δάσκαλος του Toudijutsu. Ο Motobu Choki (1871-1944) είχε μάθει πολεμικές τέχνες από πολλούς δασκάλους και είχε τη φήμη του μαχητή. Ήταν η πιο αμφιλεγόμενη φιγούρα του Toudijutsu εκείνης της εποχής και όταν συμμετείχε στην συνάντηση ήταν 65 ετών.
Ο Chibana Chosin (1885-1969), 51 ετών τότε, ήταν μαθητής του Ankoh Itosu και απολάμβανε τον σεβασμό όλων λόγω των ικανοτήτων και του τρόπου διδασκαλίας του. Ήταν ο πρώτος δάσκαλος που χρησιμοποίησε τον όρο Shorin Ryu για να περιγράψει το Toudijutsu. Ο Miyagi Chojun (1888-1963), 48 ετών τότε, ήταν ο πιο γνωστός μαθητής του Higashionna Kanryo και ο ιδρυτής του Goju Ryu. Ο Kiyoda Juhatsu (1886-1967), επίσης μαθητής του Higashionna και φημισμένος δάσκαλος της εποχής. Ήταν 50 χρονών όταν συμμετείχε στη σύσκεψη. Τέλος, ο Gusukuma Shimpan (1890-1954), 46 ετών, μαθήτευσε κοντά στον Itosu, αλλά και στον Higashionna και ήταν γνωστός δάσκαλος και ο ίδιος.
Μετά από αυτή την σύντομη παρουσίαση των δασκάλων ακολουθούν τα πρακτικά της σύσκεψης.
Matayoshi Yasukazu: Σας ευχαριστούμε όλους που ήρθατε σήμερα. Ο Κύριος Nakasone Genwa οργάνωσε την σημερινή συνάντηση. Ο Κύριος Genwa όχι μόνο δουλεύει στην εφημερίδα μας αλλά παράλληλα είναι ιστορικός που ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες και προπονείται στο Karate στο Shudokan στο Τόκιο.
Πρόσφατα το Karate έχει γίνει δημοφιλές στο Τόκιο, όμως φαίνεται πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που επηρεασμένοι από την δημοτικότητά του προπονούνται με λάθος τρόπο. Εμείς θεωρούμε πως είναι δική μας ευθύνη να διατηρηθεί η ορθόδοξη παράδοση στο karate για την οποία οι Οκιναβέζοι δάσκαλοι προσπάθησαν τόσο πολύ και η οποία αξίζει να είναι η μόνη που θα διδαχθεί στις επόμενες γενιές. Ακόμη προβληματιζόμαστε σχετικά με την διατήρηση και την διάδοση της έρευνας και των πληροφοριών που μας εμπιστεύτηκαν οι παλαιοί δάσκαλοι και οι μαθητές τους. Ελπίζω ότι όλοι οι προσκεκλημένοι θα εκφράσουν την άποψή τους με ειλικρίνεια για αυτά τα θέματα.
Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε μαζί μας σήμερα σπουδαίους δασκάλους του Karate όπως ο Hanashiro Chomo, ο Kyan Chotoku, ο Motobu Choki, και ο Miyagi Chojun. Θα χαρούμε πολύ αν θα μπορούσατε να εξηγήσετε την αληθινή φύση του Karate σε όλους εδώ σήμερα. Τώρα ο Κύριος Nakasone Genwa θα μας μιλήσει για το πώς θα διεξαχθεί η συζήτηση.
Ota Chofu: Ελάτε στο βήμα Κύριε Genwa, έχετε το λόγο.
Nakasone Genwa: Σας ευχαριστώ. Όπως ανέφερε ο πρόεδρος Chofu και ο Sensei Matayoshi θα μιλήσω πρώτος αν και είμαι απλά ένας ταπεινός κατώτερός σας. Από τότε που γύρισα από το Τόκιο, πριν δύο μήνες, έχω πάρει συνεντεύξεις από πολλούς ανθρώπους σε διάφορα μέρη σχετικά με τις απόψεις τους για το Karate. Απογοητεύτηκα όταν έμαθα πως η Οκινάβα δεν έχει κάποιο οργανισμό που να ενώνει και να φέρνει σε επαφή τους σπουδαίους δασκάλους του νησιού. Σήμερα όμως έχουμε την ευκαιρία και τα μέσα να ιδρύσουμε μια τέτοια οργάνωση με τη συμβολή της εφημερίδας Ryukyu Shinposha.
Το Karate θα πρέπει να καλλιεργηθεί και να διαδοθεί γιατί είναι μια αποτελεσματική πολεμική τέχνη (budo) που οδηγεί στην ανάπτυξη φυσικής δύναμης και ενός ανίκητου πνεύματος. Μελετάω το Karate για χρόνια στο Shudokan[1] στο Τόκιο και κάνω κάθε προσπάθεια να διαδώσω την παράδοσή του εκεί. Με αυτό υπόψη, θα ήθελα κάθε ένας από τους σεβαστούς δασκάλους που είναι εδώ να μοιραστεί μαζί μας τις απόψεις του για την διάδοση της τέχνης μας σε ολόκληρο το έθνος.
Όπως πρότεινε ο Sensei Matayoshi, ίσως θα πρέπει να ξεκινήσουμε τη συζήτηση με το όνομα Karate και τα προβλήματα που το περικλείουν. Όταν το Karate[2] (γραμμένο σαν «Άδειο Χέρι») πρωτοήρθε στο Τόκιο, χρησιμοποιήθηκε ο όρος “Toudi” (γραμμένο σαν «Κινέζικο Χέρι»). Εκείνη την εποχή το Karate ήταν μια καινούργια τέχνη και χρειάστηκε να περάσει κάποιος καιρός μέχρι να γίνει δημοφιλές.
Τα σχολεία θεώρησαν πως ο όρος «Κινέζικο Χέρι» δεν ήταν θεμιτός και άλλαξαν το πρώτο ιδεόγραμμα[2] που σήμαινε Κινέζικο. Κάποια dojo ονομάζονται “Nihon Karate Kenkyukai” (Οργάνωση μελέτης του Ιαπωνικού Χεριού). Αυτό όμως συνέβαινε στην μεταβατική περίοδο. Σήμερα όλα σχεδόν τα dojo, ακόμη και τα δύο μεγαλύτερα, χρησιμοποιούν τον όρο Karate (Άδειο Χέρι). Οι περισσότερες λέσχες στα Πανεπιστήμια επίσης χρησιμοποιούν τον ίδιο όρο. Παρόλα αυτά, κάποιες λέσχες χρησιμοποιούν ακόμη τον παραδοσιακό όρο “Toudi”.
O λόγος που άλλαξε ο όρος “Toudi” σε “Karate” είναι επειδή περιγράφει την τέχνη όπου ο ασκούμενος χρησιμοποιεί τα άδεια χέρια του ή τις άδειες γροθιές του (Karaken). Θα ήθελα να προτείνω να χρησιμοποιείται ο όρος “Karatedo” από εδώ και πέρα, έτσι ώστε να θεωρείται ο κανόνας για την ανάπτυξη του Karate σαν μια μορφή Ιαπωνικού budo[3]. Εσείς τι πιστεύετε για αυτό;
Hanashiro Chomo: Πιο παλιά δεν χρησιμοποιούσαν τον όρο Karate, αλλά “Toudi” ή απλά “Te”, που σήμαινε χέρι. Με αυτό τον όρο αναφέρονταν στη μάχη με άδεια χέρια ή γροθιές.
Ota Chofu: Και εμείς το αποκαλούσαμε απλά “Toudi”.
Shimabukuro Zenpatchi: Κύριε Nakasone Genwa, πρόσφατα άρχισε η χρήση του όρου Karatedo. Αυτό σημαίνει πως θα δοθεί βαρύτητα στην ανάπτυξη και καλλιέργεια του πνεύματος, όπως στο Judo ή στο Kendo; Αυτός είναι ο λόγος που προστέθηκε το “do” ;
Nakasone Genwa: Ναι, ο σκοπός είναι η καλλιέργεια του πνεύματος.
Ota Chofu: Sensei Miyagi, χρησιμοποιείτε και εσείς τον όρο “Toudi”;
Miyagi Chojun: Ναι, το χρησιμοποιούμε γενικά. Πολλοί μαθητές που έρχονται στο dojo μου όμως μου ζητάνε να τους διδάξω την τέχνη του Te. Κρίνοντας από αυτό, πιστεύω πως ο όρος “Te” χρησιμοποιούταν από παλιά. Πιστεύω πως ο όρος “Karate” είναι πολύ καλός και εξηγεί τι αντιπροσωπεύει η τέχνη. Όπως είπε ο Κύριος Shimabukuro, ο όρος “judo” προήλθε από το “jujutsu”[4]. Στην Κίνα το “Kempo” λεγόταν “Beida” (Λευκό Χτύπημα) πριν πολλά χρόνια. Τα ονόματα αλλάζουν με τις εποχές. Προτιμώ τον όρο “Karatedo” από το απλό “Karate”. Όμως αυτή η αλλαγή θα πρέπει να αποφασιστεί ομόφωνα.
Ο οργανισμός Dai Nippon Butokukai έχει συζητήσει το ίδιο θέμα με τα μέλη του συμβουλίου του. Μετά από εκείνη τη συζήτηση το θέμα παραμένει ανοιχτό. Στην Κίνα χρησιμοποιείται ο όρος “Toubido”. Σύντομα θα δημιουργηθεί ένας οργανισμός (Shinkokai) για την προώθηση της τέχνης και θα ήθελα να υπάρχει ένας όρος που να χρησιμοποιούμε όλοι.
Oroku Chotei: Sensei Miyagi, ταξιδέψατε στην Κίνα για να μάθετε Karate;
Miyagi Chojun: Αν και δεν ξεκίνησα εκεί την εκπαίδευσή μου στο Te, πήγα στην Κίνα[5] για να μάθω πιο προχωρημένες τεχνικές Gong Fu[6].
Oroku Chotei: Υπάρχει κάποιο ξεχωριστό στυλ Te εδώ στην Οκινάβα;
Miyagi Chojun: Πράγματι, η τέχνη του Te έχει καλλιεργηθεί και βελτιωθεί πολύ εδώ στην Οκινάβα.
Kiyoda Juhatsu: Συμφωνώ με τον Κύριο Nakasone. Γενικά μιλώντας οι άνθρωποι αυτής της επαρχίας είναι εξοικειωμένοι με τον όρο “Toudi”. Θα πρέπει να συζητήσουμε αυτό το θέμα με ερευνητές εδώ στην Οκινάβα και να ακούσουμε τι έχουν βρει. Είναι πολύ νωρίς για να αποφασίσουμε εδώ και τώρα.
Miyagi Chojun: Δεν εννοούσα ότι χρειάζεται να αποφασίσουμε αυτή την στιγμή.
Matayoshi Yasukazu: Θα μπορούσαμε να ακούσουμε και κάποιες άλλες απόψεις;
Hanashiro Chomo: Στο βιβλίο μου “Karate Kumite” που εκδόθηκε τον Αύγουστο του 1905, χρησιμοποιώ τον όρο Karate.
Furukawa Gisaburo: Εμείς από την πλευρά μας ενδιαφερόμαστε να προωθήσουμε την τέχνη στο εσωτερικό της Ιαπωνίας. Θα θέλαμε κάθε επαρχία να έχει έναν οργανισμό που να προωθεί το Karate και να το εισάγουμε στα γυμνάσια της χώρας. Έτσι όλες οι επαρχίες θα γνωρίσουν την τέχνη και μετά θα αρχίσουμε να την καλλιεργούμε περισσότερο.
Nakasone Genwa: Κατανοώ την άποψη του Κύριου Kiyoda. Θα πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε για το όνομα και ποιους ανθρώπους να ρωτήσουμε. Θα αποφασίσουμε με βάση την πλειοψηφία ή θα ήταν καλύτερο να ρωτήσουμε τους πιο ενθουσιώδεις μαθητές για ποιο όρο προτιμούν; Για να προωθήσουμε την τέχνη, η εφημερίδα μας συχνά χρηματοδοτεί μαθητές για να ταξιδέψουν στην χώρα και να κάνουν επιδείξεις Karate. Με αυτό τον τρόπο θα εξαπλωθεί η τέχνη σε όλο το έθνος. Αυτοί οι νέοι αναγνωρίζουν την ιστορική σημασία του όρου “Toudi”, αλλά πιστεύουν πως το “Karatedo” θα αναπτυχθεί με τη δική τους προσπάθεια. Η άποψή μου είναι πως κάποιοι από αυτούς τους νεαρούς θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς δασκάλους που θα επηρεάσουν την ανάπτυξη και τη διάδοση του Karate. Έτσι λοιπόν προτείνω ο όρος “Toudi” να αλλάξει σε “Karatedo” το συντομότερο δυνατόν. Δεν θα πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο την διατήρηση της τέχνης αλλά και την προώθησή της.
Kiyoda Juhatsu: Επομένως προτείνω να υιοθετηθεί ο όρος “Karate” αν είναι όλοι σύμφωνοι. Πιστεύω πως εξυπηρετεί αποτελεσματικά το σκοπό μας[7].
Gusukuma Shimpan: Όταν δίδασκα στα γυμνάσια της χώρας ανακάλυψα πως οι μαθητές δεν ήταν ικανοποιημένοι με τον όρο “Toudi” και έτσι έγραφα “Kempo”. Παρόλα αυτά πιστεύω πως ο όρος “Karate” είναι κατάλληλος γιατί περιγράφει μια πολεμική τέχνη δίχως όπλα. Δεν έχω καμιά ένσταση σε αυτό το θέμα.
Goeku Chosho: Καθώς έχω δεσμούς με τον οργανισμό Butokukai, θα ήθελα να πω και εγώ κάτι. Ο οργανισμός Butokukai αναγνώρισε το Karate σαν πολεμική τέχνη το 1933. Εκείνη την εποχή ο Sensei Miyagi έγραφε ακόμη το “Karate” σαν “Toudi”. Αν το όνομα αλλάξει σε “Karate” τότε τα μέλη μας θα το αποδεχθούν, αλλά πρώτα θα πρέπει να δώσει την άδεια το Butokukai Honbu Dojo.
Ota Chofu: Ο Sensei Hanashiro ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο “Karate” τo 1905. Ότι γίνεται δημοφιλές στην καρδιά του έθνους (Τόκιο) σύντομα γίνεται δημοφιλές και αποδεκτό στις επαρχίες. Για παράδειγμα η τοποθεσία “Anshibira” στη Νάχα είναι πλέον γνωστή ως “Habu-Zaka”. Το μουσικό όργανο “shamisen” πλέον ονομάζεται “jabisen”. Τα ονόματα που χρησιμοποιούνται στην πρωτεύουσα κυριαρχούν στην συνέχεια και στην υπόλοιπη χώρα. Εμείς οι κάτοικοι της Οκινάβας μπορεί να μην είμαστε ευχαριστημένοι από αυτό, αλλά αν είμαστε οι μόνοι που θα χρησιμοποιούμε τον όρο “Toudi”, τότε όταν το Karate γίνει δημοφιλές, οι υπόλοιποι Ιάπωνες δεν θα γνωρίζουν πως έχει τις ρίζες του στην Οκινάβα. Με βάση αυτό το επιχείρημα, πιστεύω πως ο όρος “Karate” είναι ο καταλληλότερος.
Nakasone Genwa: Μέχρι τώρα ακούσαμε τις απόψεις ατόμων που ζουν στην Οκινάβα εδώ και πολλά χρόνια. Ας ακούσουμε τώρα και τον Κύριο Sato Koichi, ο οποίος είναι ο διευθυντής των θεμάτων εκπαίδευσης και ήρθε πρόσφατα στην Οκινάβα.
Sato Koichi: Δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για το Karate, αλλά μου φαίνεται πως ο όρος “Toudi” δεν υποστηρίζεται από τους ειδικούς. Προτείνω λοιπόν και εγώ τη χρήση του όρου “Karate”.
Furukawa Gisaburo: Για τους ανθρώπους που ζουν σε άλλες επαρχίες ο όρος “Karate” είναι πιο ελκυστικός και σίγουρα θα καταλάβουν πως αναφέρεται σε μια πολεμική τέχνη. Αντίθετα ο όρος “Toudi” φαίνεται πως δεν είναι πια σε μεγάλη χρήση.
Nakasone Genwa: Nα ακούσουμε και την άποψη του Κυρίου Fukushima Kitsuma;
Fukushima Kitsuma: Λοιπόν, πιστεύω πως ο όρος “Karate” είναι κατάλληλος, ειδικά αν κάποιος σκεφτεί την σχέση ανάμεσα στο όνομα και στην τέχνη: αυτοάμυνα χρησιμοποιώντας άδεια χέρια.
Nakasone Genwa: Κυκλοφορεί μια ιστορία για έναν άντρα, ο οποίος ήταν τόσο δυνατός που μπορούσε να σύρει ένα αυτοκίνητο. Για να τραβήξει την προσοχή των περαστικών έφτιαξε μια πινακίδα στην οποία έγραψε “Kojimaryu Toudijutsu.”
Ota Chofu: Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που έχει πρόβλημα με τον όρο “Kara”. Αρκετοί όμως δεν θέλουν τον όρο “Tou” (Κίνα).
Miyagi Chojun: Όταν επισκέφτηκα την περιοχή Buwa στην Κίνα, οι κάτοικοι ήξεραν τον όρο “Toudi”.
Fukushima Kitsuma: Πέρσι το Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής άλλαξε το όνομα “Kyujutsu” σε “Kyudo”. Η αλλαγή του “Toudi” σε “Karate” δεν είναι κάτι το δύσκολο με βάση αυτό το παράδειγμα.
Kita Ezio: Πριν να έρθω στην Οκινάβα και εγώ πίστευα πως ο όρος “Kara” (προφέρεται και Tou στα Ιαπωνικά) σήμαινε «άδειος».
Ota Chofu: Αρχικά οι Οκιναβέζοι χρησιμοποιούσαν μόνο τον όρο “Toudi”.
Andoh Shigeru: Πιστεύω πως η Κινέζικη πολεμική τέχνη Shorinji Kempo (Shaolin Gong Fu) αποτέλεσε την πηγή του Judo και του Toudi. Στο βιβλίο του Κυρίου Mikami Otokitchi αναφέρεται ότι το Karate είναι εν μέρει μια πολεμική τέχνη που ήρθε από έξω. Αυτό φανερώνει πως το Karate και η ιστορία του δεν είναι γενικά πολύ κατανοητή.
Shimabukuro Zenpatchi: Στην Οκινάβα χρησιμοποιούν απλά τον όρο “Te” για να περιγράψουν το Karate, ενώ ο όρος “Toudi” χρησιμοποιείται για να περιγράψουν τεχνικές αυτοάμυνας από την Κίνα.
Nakasone Genwa: Πιστεύω πως αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στο όνομα του Karate. Προτείνω να ακούσουμε τώρα τις ιδέες σας για την διάδοση της τέχνης.
Δυστυχώς αυτές τις ημέρες το Karate στην Οκινάβα έχει πέσει σε τέλμα. Για αυτό το λόγο πρέπει να συζητήσουμε για την προώθησή του τόσο σαν φυσική εξάσκηση όσο και σαν παραδοσιακή πολεμική τέχνη.
Fukushima Kitsuma: Έχουν ιδρυθεί πολλοί οργανισμοί Karate πρόσφατα, αλλά θα ήταν καλύτερο για όλους μας αν μπορούσαμε να τους ενώσουμε σε μια οργάνωση. Ανεξάρτητα από τις διαφορές ανάμεσα στα στυλ της Νάχα και του Σούρι, πρέπει να εδραιωθεί μια κοινή ύλη από Kata. Παλιότερα υπήρχαν πάνω από 200 στυλ Kendo, αλλά στη συνέχεια ενώθηκαν σε ένα. Αν μπορέσουμε να ενώσουμε το Karate, θα είναι ευκολότερη η διάδοσή του σε ολόκληρη την χώρα. Για παράδειγμα, μπορούμε να: 1. Αναπτύξουμε 10 είδη Ιαπωνικών kata. 2. Να χρησιμοποιήσουμε Ιαπωνικά ονόματα για αυτά. 3. Να ενώσουμε τις διάφορες τεχνικές των kata και τα περιεχόμενά τους ώστε να διευκολύνουν τις αρχές της επίθεσης και τη άμυνας. 4. Να υιοθετήσουμε μια κοινή στολή. 5. Να μελετήσουμε το αγωνιστικό στοιχείο. 6. Να οργανώσουμε τουρνουά Karate.
Αν καταφέρουμε τα παραπάνω, τότε η φόρμα και η ουσία των διαφόρων στυλ Karate θα ενοποιηθεί.
Miyagi Chojun: Συμφωνώ μαζί σου. Σε ότι αφορά τα Kata έχω ήδη εξηγήσει την ερμηνεία που τους δίνω στον οργανισμό Butokukai. Επίσης έχουμε συζητήσει συχνά και την θέσπιση μιας κοινής στολής και ελπίζω να γίνει κάτι τέτοιο σύντομα. Σχετικά με του τεχνικούς όρους, πιστεύω ότι με τον καιρό θα λυθούν όποια προβλήματα προκύψουν. Έχω ήδη αρχίσει να χρησιμοποιώ κάποιους νέους τεχνικούς όρους στη διδασκαλία μου.
Θα ήταν ίσως καλό να δημιουργήσουμε ένα «εθνικό» kata, όμως τα παραδοσιακά kata πρέπει να διατηρηθούν. Κατάλληλα kata με επιθετικές και αμυντικές κινήσεις πρέπει να δημιουργηθούν για μαθητές από το δημοτικό μέχρι και το Πανεπιστήμιο. Ο οργανισμός Shinkokai που θέλουμε να ιδρύσουμε, θα πρέπει να δημιουργήσει και να εισάγει αυτά τα kata στην εκπαίδευση. Υπάρχει ήδη το Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής, ο οργανισμός Butokukai, οι πιο προχωρημένοι μαθητές μας και άλλοι οι οποίοι πραγματικά ενδιαφέρονται για το Karate. Θα πρέπει να συνεργαστούμε όλοι μαζί και να ερευνήσουμε αυτά τα ζητήματα.
Εάν οι δάσκαλοι και οι οργανισμοί τους κάνουν μια ενδελεχή έρευνα τότε θέματα όπως οι τεχνικοί όροι, οι στολές και οτιδήποτε άλλο μας απασχολεί , θα λυθούν εύκολα. Όμως τα κλασικά kata πρέπει να παραμείνουν αναλλοίωτα, αλλιώς θα χαθούν. Μπορούμε πάντα να δημιουργήσουμε νέα kata, αλλά οφείλουμε να διατηρήσουμε τα παραδοσιακά χωρίς αλλαγές.
Nakasone Genwa: Η ύπαρξη πολλών διαφορετικών τεχνικών όρων μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση. Είναι δύσκολο να δώσεις μια ομιλία αν δεν υπάρχουν όροι που είναι κατανοητοί από όλους. Μια κίνηση ή χειρονομία μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο αν κάποιος έχει κοινό να τον παρακολουθεί. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να γίνει κανείς κατανοητός για τέτοια θέματα όταν πρόκειται για κείμενα σε εφημερίδες ή άλλα παρόμοια μέσα. Επομένως η θέσπιση κοινών τεχνικών όρων είναι απαραίτητη. Σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, τα Πανεπιστήμια Teidai και Kansai ασχολούνται με τη δημιουργία ενός προστατευτικού θώρακα. Αυτό ίσως βοηθήσει την δημοτικότητα του Karate στο μέλλον.
Οι παλιοί δάσκαλοι διατήρησαν τα παραδοσιακά kata γιατί γνώριζαν τη βαρύτητα και την σημασία τους στην τέχνη μας. Οι σύγχρονοι δάσκαλοι του Karate μελετάνε με θέρμη την τέχνη τους αλλά επειδή δεν είναι προσανατολισμένοι σε ένα πιο αγωνιστικό κομμάτι, οι μαθητές τους χάνουν τελικά το ενδιαφέρον τους. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο λόγος που το Karate δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο θα μπορούσε να είναι.
Επομένως θα ήθελα να προτείνω την ίδρυση ενός μεγάλου οργανισμού όπου οι ειδικοί αλλά και το κοινό που ενδιαφέρεται θα μπορούν να συμμετέχουν στην ανάπτυξη του Karate. Χωρίς έναν τέτοιο οργανισμό και χωρίς συνεχή διάλογο μεταξύ μας, οι ατομικές προσπάθειές μας δεν θα έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Για αυτό το λόγο θα σας παρακαλούσα να σκεφτείτε πολύ σοβαρά την δημιουργία του οργανισμού αυτού, όπου θα συμμετέχουν κάθε είδους άνθρωποι.
Ota Chofu: Υποστηρίζουμε θερμά αυτή την ιδέα. Είναι θαυμάσιο το ότι το Karate είναι τόσο δημοφιλές στο Τόκιο. Ελπίζω να υπάρξει θετική επικοινωνία μεταξύ των σχολών εδώ και να ιδρυθεί σύντομα ο οργανισμός. Πόσες σχολές Karate υπάρχουν στην Οκινάβα;
Miyagi Chojun: Λοιπόν, υπάρχει ο οργανισμός Butokukai, το περιφερειακό Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής, το Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής του Shuri, κ.α.
Ota Chofu: Sensei Chibana, πόσους μαθητές έχετε αυτή την περίοδο στο dojo σας;
Chibana Chosin: Περίπου 40 μαθητές.
Miyagi Chojun: Λένε πως το Karate έχει δυο ξεχωριστά στυλ: το Shorin Ryu και το Shorei Ryu. Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι. Πιστεύω πως οι διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα δύο Ryu είναι ο τρόπος διδασκαλίας τους και όχι οι τεχνικές τους.
Οι βασικές τεχνικές (kihon) του Shorin Ryu και τα χτυπήματα με ανοιχτές παλάμες (kaishu) δεν διδάσκονται με κάποια συγκεκριμένη μέθοδο. Αντίθετα οι τεχνικές του Shorei Ryu διδάσκονται με βάση ένα πιο ξεκάθαρο τρόπο. Ο δάσκαλός μου μας δίδαξε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του Shorei Ryu.
Ota Chofu: Έχουμε ακούσει πως οι τοπικοί δάσκαλοι δεν είχαν μελετήσει πολεμικές τέχνες στην Κίνα.
Miyagi Chojun: Εγώ έχω ακούσει πως ο Bushi Matsumura εκπαιδεύτηκε στην Κίνα.
Chibana Chosin: Ο δάσκαλός μας δίδασκε “naifuanchin” για την ανάπτυξη των βασικών τεχνικών μας.
Ota Chofu: Sensei Motobu, εσείς με ποιο δάσκαλο μαθητεύσατε;
Motobu Choki: Mε τον Sensei Itosu, τον Sensei Sakuma, τον Sensei Matsumora από το Tomari και άλλους.
Ota Chofu: Sensei Motobu, είναι αλήθεια ότι δημιουργήσατε το δικό σας στυλ Karate;
Motobu Choki: (γελώντας) Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια.
Nakasone Genwa: Η ίδρυση ενός οργανισμού (Karate Shinkokai) βρίσκει σύμφωνους όλους τους δασκάλους. Όπως είπε και ο Κύριος Furukawa πρέπει να συμφωνήσουμε για τους στόχους αυτού του οργανισμού. Η επιτροπή μας θα πρέπει να αρχίζει να ετοιμάζεται για αυτό το σκοπό.
(Οι δάσκαλοι γνέφουν καταφατικά)
Ota Chofu: Τι είδους οργανισμός είναι το Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής;
Furukawa Gisaburo: Είναι μια κυβερνητική εταιρεία η οποία διοικείται από την επαρχία. Κάθε είδους πολεμικών τεχνών και αθλημάτων περιλαμβάνονται εκεί.
Ota Chofu: Εννοείτε πως αυτό το Ινστιτούτο θα αποτελέσει τον πυρήνα για τον οργανισμό μας;
Miyagi Chojun: Εκτός από το Ινστιτούτο, υπάρχει και ο οργανισμός Butokukai. Και στους δύο οργανισμούς υπάρχουν τμήματα Karate. Το Shinkokyokai θα σχετίζεται και με τους δύο οργανισμούς αλλά θα στέκεται και μόνο του σαν ανεξάρτητος οργανισμός Karate, όπως συμβαίνει και με άλλους οργανισμούς Budo.
Sato Koichi: Καλύτερα ενωμένοι παρά ανεξάρτητοι.
Ota Chofu: O οργανισμός θα αντιπροσωπεύει ένα μόνο μέρος του Karate;
Miyagi Chojun: Στο Jukendo έχουν έναν ξεχωριστό οργανισμό που ονομάζεται “Yudanshakai” (Οργανισμός κατόχων Dan), και υποστηρίζει τα τμήματα judo και kendo του Ινστιτούτου Φυσικής Αγωγής αλλά και του Butokukai. Το ίδιο θα συμβαίνει και με το δικό μας οργανισμό.
Goeku Chosho: Τα κριτήρια για τους βαθμούς Dan στο Karate θα πρέπει να είναι ίδια για όλες τις σχολές. Με αυτό τον τρόπο θα βελτιωθεί η ανάπτυξη και η κατεύθυνση του Karate.
Nakasone Genwa: Αυτό θα μπορέσει να γίνει μόλις το Shinkokyokai καθιερωθεί σαν οργανισμός και οι σχολές της επαρχίας ενωθούν υπό τη σκεπή του.
Yamaguchi Zensoku: Σαν συντονιστής αυτής της επιτροπής θα ήθελα να ολοκληρώσω την συζήτηση μας. Ήταν μια πολύ εποικοδομητική συνάντηση και όσα αποφασίστηκαν εδώ θα επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον και την κατεύθυνση του Karate. Είναι πραγματικά μεγάλη τιμή για την Οκινάβα που η τέχνη μας έχει γίνει τόσο δημοφιλής στην καρδιά του έθνους μας. Δυστυχώς όμως έχει χάσει τη δημοτικότητά του εδώ.
Επομένως πρέπει να δουλέψουμε ώστε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και να διευθετηθούν τα θέματα του ονόματος του Karate, των τεχνικών όρων, της ένωσης των kata και της ίδρυσης του οργανισμού Shinkokyokai. Ακόμη πιστεύω πως επειδή τα παιδιά ενδιαφέρονται πολύ για το Karate θα πρέπει να εισάγουμε την διδασκαλία της τέχνης μας στα δημοτικά σχολεία της χώρας. Θα ζητήσω από το Γραφείο Εκπαιδευτικών Θεμάτων να εισάγει το Karate τόσο στα δημοτικά όσο και στα γυμνάσια. Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει πολύ τις προσπάθειές μας και τους στόχους μας.
Τέλος της συζήτησης
Σημειώσεις: 1. Ο Οκιναβέζος δάσκαλος Karate, Toyama Kanken, ίδρυσε τον οργανισμό Tokyo Shudokan το 1930. Είχε μαθητεύσει δίπλα σε πολλούς θρυλικούς δασκάλους τη εποχής του όπως ο Itosu Ankoh, ο Higashionna Kanryo, ο Oshiro Chojo, και ο Chibana Choshin. 2. Δύο κινέζικα ιδεογράμματα (kanji στα Ιαπωνικά) σχηματίζουν τη λέξη Karate. Το πρώτο σημαίνει «Κίνα» και το δεύτερο σημαίνει «Χέρι». To πρώτο προφέρεται “Kara” ή “Tou”, ενώ το δεύετερο “Te” ή “Di”. 3. Η κατάληξη “Do” σημαίνει «δρόμος», «τρόπος» ή «μονοπάτι». Φιλοσοφικά αναφέρεται στο δρόμο της ζωής που ακολουθεί κάποιος με στόχο τη βελτίωση του εαυτού του. 4. Ο Miyagi αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο βασικά στοιχεία της ξιφασκίας (Kenjutsu) και της πάλης (Jujutsu) ενώθηκαν για να δημιουργηθούν αντιστοίχως οι πολεμικές τέχνες του Kendo και του Judo. Οι βασικές αρχές διαφόρων Κινέζικων συστημάτων αυτοάμυνας (που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του παλιού βασιλείου Ryuku) ενοποιήθηκαν σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα τοπικό σύστημα πολεμικών τεχνών στην Οκινάβα. 5. Το 1936 η Ιαπωνία ήταν άκρως μιλιταριστική και ο εθνικισμός πολύ διαδεδομένος. Οι εντάσεις με την Κίνα οδήγησαν στο ξέσπασμα πολέμου τον Ιούλιο του 1937. 6. Ο όρος “Gong Fu” αναφέρεται σε διάφορα συστήματα αυτοάμυνας που προήλθαν είτε από το Βουδιστικό ναό Shaolin (Στυλ του Δράκου, της Λεοπάρδαλης, της Τίγρης, του Γερανού και του φιδιού), είτε από τους Ταοιστικούς ναούς Wudang (Στυλ Taijiquan, Bagua, και Xingyi). Μπορεί να μεταφραστεί γενικά ως «Επιτυχημένη/ολοκληρωμένη προσπάθεια». Σήμερα χρησιμοποιούνται οι δυο πιο πολιτικοποιημένοι όροι «Wushu” (πολεμικές τέχνες) ή “guoshu” (εθνικές τέχνες). Ένας ακόμη κοινός όρος είναι “Quanfa” που σημαίνει «Δρόμος της Γροθιάς» και προφέρεται “Kempo” στα Ιαπωνικά. Γενικά, το Wushu αναφέρεται στο μοντέρνο, ακροβατικό στυλ Gong Fu, ενώ οι όροι Quanfa και Guoshu αναφέρονται σε πιο παραδοσιακές φόρμες αυτοάμυνας. 7. Έτσι η σχέση του Karate με την Κίνα δεν έγινε ευρέως γνωστή. 8. Πηγή: http://irkrs.blogspot.gr/2013/08/the-1936-meeting-of-okinawan-karate.html
